Güzel bir İstanbul akşamı. Tribünler nispeten dolu. Taraftarlar da bu sezonun genelinin aksine takımlarını iyi destekliyor. Fernando Santos sahaya Başakşehir maçındaki gibi ofansif bir kadro çıkarmış. İlk gol de erken geliyor. Semih güzel bir dokunuşla coşturuyor. Peki ya sonra?
Beşiktaşlı futbolcular hızlı akınla acele akını birbirine karıştırmışlar. Bunun bir nedeni bu sezonki özgüvensizlik. Diğer nedeni ise plansızlık. Futbolcular benzer yerlere koşu yapıyorlar. Çarpışıyorlar. Pas ve şut tercihleri sürekli hatalı. Çalışılmış tek bir akın yok!
Savunma yine konsantrasyondan uzak. Topu alan Samsunsporlu depara kalktı mı yakalayana aşk olsun. Ki bu ligin en kötü deplasman takımlarından biri Samsun. Orta sahasız oynamanın bedeli bu. Gedson orayı tek başına kapatamıyor. Al-Musrati kulübede bekliyor. Chamberlain giriyor ama ne fayda. Emre Kılınç’ın golünde top kaleyi enlemesine 40 metre kat ediyor, kademeye giren yok.
Zaten o dakikaya kadar Mert’in önemli kurtarışlarıyla skorda önde kalmıştı ev sahibi gol yenince de iyice gazı kaçtı. Hücumda baskı sıfır. Islıklarla oyuna giren Aboubakar ve Cenk’in yanında Semih ve Muleka... Oyundan çıkanın Muçi olması ise tam bir intihar. Asisti kim yapacak?
Olmuyor. Dört forvetle de 14’le de olmuyor. Sorun çok büyük!
