Korkusuz
Ümit Zileli

Müzisyenin ölümü!..

Haberiniz var mı bilmiyorum ama önceki gün bir müzisyen daha intihar etti!..

Adı Mehmet Mert El... Perküsyon çalarak geçimini sağlıyordu ancak Kovid-19’un ortaya çıkışından beri yaklaşık 1 yıldır işsizdi... Başkaca geçim kaynağı olmayan, devleti yönetenlerin görüş mesafesinin uzak ara dışında olan genç müzisyen çözümü bu dünyadan çekip gitmekte buldu...

-İntihar ederek yaşamına son verdi!

Yaklaşık 3 hafta önceye, 31 Ocak 2021’e gidelim... İzmir Buca’da yaşayan evli, 2 çocuk babası Erdem Topuz, 11 aydır süren işsizliğe, bunun sonucunda çocuklarına yiyecek bile alamamanın dayanılmaz baskısına dayanamayarak evinde yaşamına son verdi...

Bu tarihten bir ay kadar önce de bağlama sanatçısı Duran Ay, işsizliğin ve açlığın pençesinde yaşamaya “yeter” diyerek intihar etmişti...

Bu liste, geriye doğru sayarak taa salgın başlangıcına kadar gider... Biliyor musunuz, salgın döneminde kaç müzisyen bu dünyadan intihar yoluyla ayrılıp gitti?

-Yaklaşık 100 müzisyen!

Yani 100 genç insan, 100 sanatçı, 100 değer, eşini, çocuğunu ardında bırakıp ölümü seçti!.. CHP Milletvekili Gamze Taşçıer, Müzik-Sen’in verilerini açıklarken şu çarpıcı cümleyi de sarf etti:

-Müzik aletlerinim satarak eve ekmek götürmeye çalışan müzisyenler var!

İşin acıklı yanı, AKP kongreleri “lebalep” yani tıklım tıklım dolu olarak yapılırken, insanlar otobüslerde, trenlerde neredeyse kucak kucağa seyahat ederken, çoğu güvencesiz çalışan  müzisyenler, sahne sanatçıları adeta üvey evlat muamelesi görerek bir kenara itildi... Taşçıer’in gayet isabetli şekilde vurguladığı gibi, sanki virüs müzikle belirli bir saatten sonra yayılıyormuş gibi adımlar atıldı ve yüz binlerce insan açlığa ve ölüme terk edildi!

-Diğer bir deyişle; müzik yayınları, sanatçıların sahne alması yasak, AKP mitingleri, düğünler, Uludağ’da eller havaya eğlenceler serbest!..

Esnaf artık ağlamıyor kan kusuyor!..


Bir de adeta kan kusan esnaf yurttaşlarımız var tabii...

Daha önceki gün Van’da bir baba-oğul art arda intihar etti!.. Endüstriyel mutfak malzemeleri imalatı yapan 25 yaşındaki Serdar Abo, salgın hastalık sürecinde işleri bozulunca borçlanmaya başladı. Sonunda tefecilerin eline düşen genç esnaf 4 milyonluk borcunu bir türlü ödeyemeyince çareyi kayıplara karışmakta buldu.

Bunun üzerine alacaklı tefeciler babasının ev ve dükkanını basarak tehditler savurdular. Baskılara dayanamayan 65 yaşındaki Fehim Abo, kendini bir ağaca asarak intihar etti... Babasının ölüm haberini alan Serdar Abo’da Antalya’da kaldığı otel odasında yaşamına son verdi...

Bu yalnızca bir örnek... Mesela bu ayın başında CHP heyeti Uşak’ta esnaf ziyareti yapıp sorunları dinlerken, anahtarcılık yapan bir esnafın intihar haberiyle sarsıldı. Reşat Keskin, ekonomik sorunlarını anlatan bir not bırakarak canına kıymıştı!

Ondan yalnızca 2 gün önce Denizli’de, sanayi esnafı evli ve bir çocuk babası Taner Kavas, işyerinde kendini asarak intihar etti.

Pandemi sürecinde iyice perişan olan Silvan’da ise son iki ayda 7 genç yaşamına son verdi düşünebiliyor musunuz? Farkındayım; yazı neredeyse bir intihar ve mezarlık bültenine döndü ancak bunları ben anlatmak sizler bilmek durumundasınız...

Son bir yılda ekonomik krizden neredeyse her şeyini kaybeden ve intihar yolunu seçen esnaf sayısı 51! İnsanlar mutsuz, umutsuz; iktidarın yardım diye verdiği aylık bin lira, kiraya yardım olarak 750 lira gibi komik rakamlar ise milyonlarca insanı yalnızca acı acı güldürmekten başka hiçbir işe yaramıyor, ne yazık ki. Ayrıca bu yardımı da kaç kişi aldı, alıyor onu da bilmiyoruz!.. Kısacası bu ülkenin yurttaşlarının durumuna eğer bir benzetme yapılacaksa şöyle denilebilir:

-Saldım çayıra mevlam kayıra!..