Güneş sönecek bir gün; ay gizlenecek...
Yağmayacak yağmur; eriyecek kar...
Ve... Yüreğindeki sevdamızı solduracak yar.
Hatta bitecek, asla bitmez sanılan rüyalar!
★
Kuşlar ilkbaharda gelip, sonbaharda dönmeyecek...
Dereler, yataklarını şaşıracak...
Ve hiç düşmeyecek artık
Annelerin rahmine çocuklar!
★
Dudaklar buluşmayacak belki...
Eller tutuşmayacak...
Camları buğulandıracak
Nefesimiz bile kalmayacak!
★
Karıncalar yan gelip yatacak...
Yumurta vermeyecek tavuklar...
Toprak o gün
Hepimizi üzerinden atacak!
★
Deniz, kusacak bizi...
Garip bir kızıla boyanacak çayırlar...
Yani; çığırından çıkacak doğa
“Yoruldum, dönmüyorum” diyecek dünya!
★
Ve ben... Tam o gün...
Belki de hazır bile değilken “elveda”ya...
Tam o son durakta yani... Yine senin gözünle
Son selamımı çakıp, öyle çıkacağım son yolculuğa!
★
Sana “diktatör” diyene inat
Sana “veled-i zina”, sana “deccal...”
Şöyle bir doğrulacağım ölüm döşeğinden
Ve o en güzel sözünle göçüp gideceğim yer yüzünden:
Yurtta barış, dünyada barış!
★★★
29 Ekim Cumhuriyet Bayramımız kutlu olsun...
GÜNÜN SORUSU
Sorum size:
Cumhuriyeti yüreğimizin derinliklerinden gelen bir coşkuyla kutlayacağımız günlere sizce ne zaman yeniden kavuşacağız?
