MAÇ başlıyor ve sahada sıradan, küme düşmemeye oynayan iki takımın görüntüsü var. Bir tarafta 50. yılında büyük hedefler koyan Trabzonspor, diğer tarafta yeni çıktığı ligde tutunmaya çalışan Malatyaspor... Trabzonspor’un adı ‘fırtına’ ama tısss bile yok. Eski tas eski hamam misali. Daha doğrusu sahada ruhları bile yok. Hoca değişmiş ama kafa değişmemiş. En başta disiplin yok, istek yok ve daha doğrusu sahada Trabzonspor diye bir takım yok. Bir de eksik kalınca Malatyaspor’a teslim olan ve direnemeyen Trabzonspor var. İlk yarıda doğru dürüst pozisyon da yok. Dışarıdan bir iki yoklama o kadar. Malatyaspor biraz baskı kuruyor ama pozisyona giremiyor. Baktı ki Malatyaspor ne yapsa gol atamayacak, Okay devreye giriyor ve kendi kalesine atarak Malatyaspor’u rahatlatıyor. Trabzonspor, devre arasında soyunma odasında herhalde ruh çağırdı. Çünkü, ikinci yarıda eksik olmasına rağmen sahada mücadele eden ve gol
arayan Trabzonspor vardı. Tüm bunlara rağmen haftalardır kazanamayan ve eriyen Trabzonspor, maalesef çok ağır hasta. Sağlık sektöründe olan Başkan Muharrem Usta, nasıl çare bulacak bilemiyorum. Sezon başında Trabzonspor’un hayalleri vardı. 50. yılda vezir olmak yerine REZİL olmak da varmış.
