ACISIYLA, tatlısıyla, eğrisiyle, doğrusuyla geçen bir sezon... Önümüzde kalan 270 dakika... Artık son düzlükteyiz... Mutlu olan yok... Haksızlığa uğramayan yok... Federasyona, hakeme saymayan yok... Rakip takımın hocasına kafayı takan çok... Her maç sonunda ağlamayı, aynı şeyleri söylemeyi huy edinen çok... Her maç sonu mazeret çok... Şenol Güneş’i tek rakibi gören hocalar da yok değil... Kocaman Aykut dışında bir de Ümit Özat... Her Beşiktaş maçı sonrası Şenol hoca ile sıkıntısını ortaya atan bir kişilik... Hoca senin ne işin var Şenol Güneş’le... Bak, sezon İlhan Cavcav Sezonu... Cumhuriyetle aynı yaştaki Gençlerbirliği uçurumun ucunda... İlhan Cavcav’ın kemikleri sızlıyor... Önce işini yapacaksın... Gereksiz polemiklerin içinde olmayacaksın... Teknik direktörün işi futbol olmalı... Futbol dışı işlerle uğraşmamalı... Yeterince şovmen hocamız var... Futbolumuz kan kaybetmiyor, can çekişiyor... Onun için, başkanların, yöneticilerin, hocaların, futbolcuların ve taraftarların kendilerine gelmesi gerekiyor... Taraftar dedik aklıma geldi... 1 Mayıs’ta her zamanki gibi yine meydandaydık... Beşiktaş, Galatasaray, Fenerbahçe ve Amedspor formalı taraftarları kol kola Çarşı pankartı önünde görünce futbol kardeşliği adına umudum çoğaldı... Her gün 1 Mayıs kardeşliği tadında geçsin...
