Korkusuz
Ümit Zileli

Koronadan sonra yine “bencil-korkak” bir toplum mu olacağız?!.

Bu hafta “Virüs sonrası ne olacak?” sorusuna bir yanıt bulmak için yazdım hep...

Haftanın son yazısını da bize, 83 milyonluk Türk milletine ayırdım... Hafta içindeki yazılarda hep dünyaya, tarihe, faşizme, diktatörlük heveslerine iğne batırdım...

-Çuvaldızı ise kendimize ayırdım!..

Evet, özellikle 50’li yıllardan itibaren ülkeyi yönetenler, siyasi hırsları, beceriksizlikleri, demokrasi hazımsızlıkları nedeniyle Cumhuriyete çok zarar vermiş, Cumhuriyetten çok şey koparmışlardı... Aydınların önemli bölümü kendi halkına ihanet etmiş, egemenlerin dizinin dibinde “düzenin savunucusu, halkın uyutucusu” kesilmişlerdi... En temel ve kutsal görevi halkı aydınlatmak olan gazetecilerin de yine çok önemli bir bölümü iktidarların uşaklığına, tetikçiliğine soyunmuştu...

Peki, ya toplum ne yapmıştı?.. Olana bitene nasıl tepki göstermiş, kendi geleceği, çocuklarının istikbali için ne yapmıştı?.. Aşağıda neredeyse çeyrek asır önce, 25 Eylül 1997’de yazdığım “Kör ve duyarsız bir toplum” başlıklı yazımı paylaşmak istiyorum sizlerle...

Sizlerden rica ediyorum, bu yazıyı sanki bugün yazılmış gibi okuyun; neler değişmiş ya da değişmemiş, neler çok daha beter hale gelmiş, Cumhuriyet, bu ülke hangi “iki tarafı keskin bıçağın” üzerinde kıvranıyor kendiniz karar verin...

-Çuvaldızı kendinize batırın!..

Kör ve duyarsız bir toplum!


Lise edebiyat kitaplarının birinde hiç unutmadığım, beynime adeta nakşedilmiş bir yazı vardı:

-Bakmak ve Görmek!

Çok etkilenmiştim. O güne dek bilmediğim, ayırt edemediğim yaşamsal bir farkı açıklıyor, bakmanın görmek demek olmadığını anlatıyordu!..  Uzun yıllar sonra konuşmacı olarak katıldığım bir panelde Türk halkının duyarsızlığı, unutkanlığı ve kolay idare edilebilirliğinden söz ederken özellikle bir cümlenin altını çizmiş, kuvvetle vurgulamıştım:

-Biz bakar kör bir toplumuz!..

Bir toplum nasıl olur da körleşir?..  Nasıl olur da gözlerinin önünde söylenen yalanları,  yapılan alçaklıkları, ihanetleri, işlenen cinayetleri göremez?..  Çok basit; eğer 65-70 milyonluk bir ülkede ortalama 3 milyon gazete, o da okuyucuya rüşvet vererek satılıyorsa, halkın yalnızca % 6.3’ü kitap okuyorsa, “okumuş insan” oranı ilkokul mezuniyetiyle eşdeğer tutuluyorsa o toplum bakar ama göremez!

-Acı ama gerçek!

Böylesine körleşmiş bir toplum, doğası gereği duyarsızdır. Sonunda mutlaka ama mutlaka sonsuz acılar çekeceği olaylara bile büyük bir vurdumduymazlıkla bakar.  Sadece bakar, göremez!.. Bu tür mazoşist toplumlar, kendilerini daha rahat kandırabilmek için atasözleri, deyimler bile icat ederler: “Bana dokunmayan yılan bin yaşasın”, “Pişmiş aşım, ağrısız başım”, “Gelen ağam, giden paşam...”

Ama o bin yaşayan yılan eninde sonunda dokunur!..  Dokunmakla da kalmaz ezer, yok eder, köleleştirir!.. Ortada ne pişmiş aş ne ağrısız baş kalır. Gelen ağanın da,  giden paşanın da bu anlamda hiçbir farkı yoktur. Duyarsız ve kör bir toplumda düşüncelerin iğdiş edilmesi, milliyetçilik adına, Tanrı adına insanların acımasızca sömürülmesi vakayı adiyedendir!..  Ne yazık ki toplumun büyük bölümü bu durumun farkında bile değildir. Farkında olanların büyük bölümü ise sinmiş ya da satın alınmıştır. Karşı çıkanlar da ya yok edilmiş ya işsiz bırakılıp etkisizleştirilmiş ya da zindanlara tıkılmıştır.. Geriye kalanlar da zaten bu sistemi sürdürenlerdir!..

-Dehşet verici ama gerçek!.

Her halk layık olduğu biçimde yönetilir!


Okumayan, körleşmiş ve duyarsız toplumlar aynı zamanda korkak ve unutkandır!...

Bir kısır döngüdür bu. Okumayan, araştırmayan, hakkını aramayan toplumlar körleşir. Körleşen toplumlar duyarsızdır. Duyarsız toplumlar ise korkaklık ve unutkanlığı bir yaşam biçimi olarak benimser.

Böyle bir toplumda alın teri ve emek alıklık, onur ve erdem modası geçmiş, içi boş kavramlar olarak algılanır!.. Önemli olan, moda olan en çabuk şekilde köşeyi dönmek,  yükselen değerlere ve Yeni Dünya Düzeni’ne adapte olmaktır.

Bu düzenin satılık kalemşorlarının görevi, işte bu aşağılık sistemi bıkmadan usanmadan halka dayatmaktır.Uyanık, ne istediğini bilen, çağdaş toplumlarda yatacak yeri bile olmayan bu güruh, ne yazık ki körleşmiş duyarsız ve korkak toplumlarda kuruldukları köşelerde halkı zehirleme görevini başarıyla sürdürürler. Çünkü efendilerin köleleri eğitmek ve olası başkaldırıları engellemek için ruhu satın alınmış uşaklara ihtiyacı vardır!..

Peki, Türk halkı böyle bir yaşama lâyık mı? Yanıtı yine Türk halkı verecek. Vermek zorunda. Seçmek zorunda. Çünkü:

-Her halk layık olduğu biçimde yönetilir!..




1 Mayıs: İktidar yine yaptı yapacağını; Türk-İş, Hak-İş Taksim meydanında sembolik de olsa 1 Mayıs İşçi Bayramı’nı kutlarken, DİSK Genel Başkanı, yöneticileri gözaltına alındı. Kalbim, Arzu Çerkezoğlu ve Disk liderlerinin yanında. Yaşasın 1 Mayıs!