Usta girdi çırak çıktı
Usta, yeter artık. Belki hastane
yönetebilirsin, üniversiteni de yönetebilirsin
ama belli oldu ki kulüp yönetemiyorsun.
Yaptığın yanlışlıkları anlata anlata
bitiremeyiz ve bu satırlara da sığmaz.
Soyadınız USTA, ancak maalesef yöneticilikte
ÇIRAK çıktınız. Hani metal yorgunluğu
diyorlar ya, galiba sizde de ondan var.
Daha fazla zarar vermeden ve 50. yılda
rezil olmadan bırakınız. Bu galibiyet ancak
biraz nefes almanıza yarayabilir o kadar.
Gelelim maça. Gerçekten de nefis bir ilk
yarı izledik. Bir o kale bir bu kale, başımız
döndü. Rıza hoca takıma enfes dokunuşlar
yapmış. Öncelikle moral aşılamış. O silik
ve isteksiz Trabzonspor gitmiş, mücadele
eden, koşan ve izleyene zevk veren
Trabzonspor geriye gelmiş. Galatasaray
ise daha sakin kalarak rakibinin hata yapmasını
bekledi. Trabzonspor ilk yarıda en
az üç net pozisyonu harcarken, Galatasaray’ın
kaleyi bulan şutu bile yoktu.
Dediğim gibi ilk 45’lik dilimde futbol
adına karşılıklı birer kırmızı kart dahil her
şey vardı. Tempo var, pozisyon var, mücadele
ve istek var ancak gol yoktu. Aslında
ikinci yarı başlar başlamaz işin rengi belli
olmuştu. Galatasaray’ın korkak ve isteksiz
oyunu devam ederken, Trabzonspor
sağlı sollu gol arıyordu. Süper Lig’de 6.
golünü atan N’Doye bunların üçünü zaten
Galatasaray’a atmış. Yenilen bu gol bile
Galatasaray’ı canlandıramadı. Aksine
Trabzonspor ikinci golü arayarak garantiye
almak istedi. Genç Yusuf’un harika
golü ile Galatasaray, gardı düşmüş boksöre
benziyordu. Ya nakavt olacak ya da havlu
atacaktı. Tudor havluyu attı ama takımı
çoktan nakavt olmuştu bile.
